Boels Ladies Tour GennepDe Boels Ladies Tour is een grote wielerronde voor vrouwen door Nederland. Er doen veel Nederlandse én buitenlandse toppers uit het vrouwenwielrennen aan mee. Normaal zie ik deze alleen op televisie en op social media maar ik wil de dames nu eens in het echt bewonderen. Mijn respect voor deze dames is zeker net zo groot als voor de mannelijke collega’s. Ik ben hier vandaag dan wel niet als “échte pers” aanwezig maar ik doe toch een poging om een zo goed mogelijke impressie te kunnen maken. Deze 2e etappe op donderdag 5 september wordt in en rondom het Limburgse Gennep verreden. Onder de Nederlandse dames zijn vrijwel alle toppers aanwezig. Annemiek van Vleuten, Anna van der Breggen, Lucinda Brand, Chantal Blaak, Lorena Wiebes, Amy Pieters en Kirsten Wild om er maar wat te noemen. Alleen Marianne Vos mis ik in dit mooie rijtje. Uit het buitenland zien we hier onder meer Amanda Spratt, Marta Bastianelli, Alice Barnes, Katarzyna Niewiadoma, Leah Thomas en Elisa Longo Borghini. Tussen 12.00 en 12.45 uur zijn de teampresentaties dus daar wil ik zeker ook bij zijn. Dus is het op tijd vertrekken uit Tilburg richting Gennep, nog altijd 75 minuten rijden. Je moet er iets voor over hebben. Onderweg is er al de nodige regen dus ik hoop maar dat het wat beter wordt met het weer. Ruim op tijd arriveer ik in het centrum van Gennep en richting parcours lopend wordt ik gepasseerd door de bussen en wagens van CCC/Liv en Sunweb. Ik volg al lopend hun colonne want zij gaan sowieso de goede kant op. Ze parkeren echter in een gewone straat en stallen de fietsen uit. Een vrouw komt naar buiten terwijl ik daar wat foto’s maak en ze kijkt mij een beetje vragend aan wat die bus ineens voor haar deur doet. De charme van een wielerkoers. Ik leg haar uit dat er een wielerkoers is voor dames hier in Gennep. Dat had deze oudere dame blijkbaar gemist en gaat vriendelijk lachend weer naar binnen. Ze zal wel niet komen kijken is zo mijn indruk. Omdat het al tegen 12.00 uur loopt ga ik verder naar het plein waar het podium staat en wacht daar op wat komen gaat. De lucht ziet er soms erg dreigend uit alsof het ieder moment kan gaan regenen. Dat verklaard waarschijnlijk ook dat het niet echt druk is hier op dit plein. Ik vind het overigens niet erg want ik kan mooi vooraan een plekje zoeken om goede foto’s te maken. Ik maak ondertussen wat foto’s van het podium en de truien die daar opgesteld staan. Die staan allemaal te wachten op de huldiging van vanmiddag als bekend zal zijn wie de betreffende klassementen leiden. De omroepers staan op het podium alvast het een en ander uit te leggen. Het bord waarop alle wielrensters zich moeten inschrijven staat ook klaar. Iets over twaalf komt het team van Movistar dan als eerste aan op hun fietsen. De teams kunnen voorgesteld gaan worden. Het duurt even alvorens alle andere teams zich laten zien. Die kiezen er waarschijnlijk voor om zich eerst warm te fietsen en daarna meteen de teampresentatie te doen om dan zo snel mogelijk van start te kunnen gaan. De wedstrijd start namelijk om 13.00 uur. Terwijl de teams nu één voor één voorgesteld worden kan ik prima foto’s maken dus ik ben wat dat betreft nu al erg tevreden met het resultaat van deze dag. Het team van Mitchelton Scott is interessant want daar zit naast Amanda Spratt natuurlijk ook onze eigen Annemiek van Vleuten bij. Zie ik deze grootheid ook eens in levende lijve. Vrolijk lachend staat ze op het podium. Aangezien ze het algemeen klassement leidt draagt ze de oranje Boels Ladies Tour leiderstrui. Ze heeft er echter een bodywarmer overheen aangezien het niet echt warm is. Maar natuurlijk zien we ook Sunweb met Lucinda Brand en Parkhotel Valkenburg met Lorena Wiebes, één van de beste, zo niet dé beste, sprintster van dit moment. En dan hebben we nog het Boels Dolmans team met Chantal Blaak, Anna van der Breggen en Amy Pieters. Kirsten Wild zien we bij WNT Rotor. Bij de laatste teams begint het weer behoorlijk te regenen. Iedereen gaat schuilen maar ik blijf toch staan want je bent fotograaf of niet is mijn mening. Er is gelukkig wel een man die even een paraplu boven me houd dus ook dat is dan opgelost. De dames zijn dan bijna allemaal van regenkleding voorzien want ze zullen toch van start moeten. De rensters komen stuk voor stuk naar de start gereden om zich op te stellen. Tot aan de start blijft het licht regenen maar als de dames in een neutralisatie fase uit de straten van Gennep verdwenen zijn laat de zon zich zelfs even zien. Er worden vier ronden gereden van om en nabij 28 km lengte waarbij er volgens berekening per ronde 40 minuten gedaan wordt. De finish zal dan rond de tijd van 15.45 uur zijn. Ik wacht de eerste doorkomst gewoon in het centrum af en schiet daar wat foto’s als het hele gezelschap gezamenlijk langskomt. Hierna eet ik wat in een plaatselijke bakkerij aangezien ik weer ruim de tijd zal hebben alvorens ze weer zullen passeren. Ik loop het centrum uit en wil eigenlijk richting de bevoorrading gaan die na de 2e doorkomst plaats vind. Ik vraag verderop aan een verkeersregelaar waar ik dan moet zijn. Hij legt uit dat het wel zo’n 3 km verderop is. Normaal gesproken draai ik daar mijn hand niet voor om maar er komen wel heel erg donkere wolken aan en waar ik heen wil is het een open vlakte. ik besluit dus toch maar om hier te blijven. En dat blijkt een goede keuze. Het valt plots weer met bakken uit de hemel. Ik schuil onder een toegangspoort bij een winkel in afwachting van de 2e doorkomst van de wielrensters. Het plaatselijke verkeer rijdt ondertussen vrolijk door over het parcours en je vraagt je af of dit allemaal wel op tijd weg zal zijn als de rensters komen. Maar de organisatie verloopt prima. Alle verkeersregelaars worden goed van informatie voorzien door het in grote getale aanwezig zijnde aantal motoragenten. Straat voor straat wordt het verkeer dan in het geheel stilgelegd. Ruim op tijd voordat de begeleidende wagens en motoren die voor het peloton uitrijden weer arriveren. Er komt toch heel wat bij kijken om zo’n groot wielerevenement goed te laten verlopen, dat zie ik hier ook wel weer. De groep wielrensters komt weer voorbij. Vrijwel kompleet, hoewel Anna van der Breggen met nog wat rensters een stukje achter het peloton rijd. Zij blijken ten val te zijn gekomen. Ik heb dan weer wat foto’s in een andere positie genomen en loop terug naar het centrum. Ik heb dan nog ruim een half uur om vanuit het centrum naar de plek te lopen waar de rensters aan de andere kant van het parcours het centrum weer inrijden. Bij een drukke rotonde vlak bij de grote weg neem ik een veilige positie in. De verkeersregelaar vind het prima als ik hem toestemming vraag. Tegen de tijd dat de dames weer gaan arriveren wordt de boel ook hier platgelegd. Iedereen die per auto arriveert moet dan de rotonde al bijtijds tegengesteld terugrijden omdat ze het centrum niet meer in mogen rijden. De nodige auto’s stoppen omdat ze toch een poging willen wagen om door te mogen rijden. De verkeersregelaars zijn echter onverbiddelijk. Niet altijd tot het begrip van de automobilisten. Deze mensen staan hier ook vrijwillig het verkeer te regelen en voeren hun orders ook maar naar geweten uit. Het is bewonderenswaardig hoe rustig deze mensen de automobilisten te woord staan en netjes blijven. Hulde! De motoragenten komen weer dus dat betekent dat de wielrensters ook gaan komen. Ik ga op de middenberm van de rotonde staan om niet in de rijbaan van het peloton te komen. Je weet immers nooit of er een valpartij komt in een bocht. Ik heb liever niet een paar wielrensters die over mij heen walsen mochten ze ten val komen. Liever gezegd, ik wil helemaal niet dat er iemand ten val komt. Dat levert misschien leuke plaatjes op maar daar zit ik eerlijk gezegd niet op te wachten. De weg is hier en daar nog steeds nat hoewel het nu al even droog is. Dus je weet het nooit. Gelukkig gebeurt er niets en komt ook iedereen veilig de scherpe bocht door. Zo heb ik wederom wat andere foto’s op een andere plek. Ik ga dan weer terug naar het centrum omdat hierna de finish zal zijn. Ik neem positie in voorbij de op een verhoging zittende cameraman. Het is nu nog vrij rustig hier aan het hek. Maar dat veranderd al snel en ik vraag me dus af of ik dadelijk fatsoenlijke foto’s kan maken zonder dat er iemand voor de lens zal hangen als de sprint komt. Want een sprint zal het gaan worden. De hele wedstrijd is er soms wel geprobeerd om weg te komen, vooral door Quinty Ton. Maar uiteindelijk lukt het niemand. Ook niet in deze laatste ronde als er nog een aantal dames proberen om alsnog alleen weg te geraken. Het lukt niemand. Op het grote scherm dat hier bij de start-finish staat kan iedereen de wedstrijd live volgen. Vanaf het moment dat ze Gennep weer inrijden proberen de teams hun positie te verbeteren. Op het eind van de wedstrijd gaan ze allemaal hun sprintster vooraan de groep te krijgen zodat die het met een uiterste krachtsinspanning af kan maken. Ik voorspel aan de KNWU-medewerker die ondertussen naast me is komen te staan dat Lorena Wiebes deze sprint in mijn ogen gaat winnen. Hij vind dat nog geen vanzelfsprekendheid. Dat klopt. Maar ik krijg echter wel gelijk. De dames komen in een grote groep de bocht naar de finish door en de sprint wordt nu écht aangezet. Door de camera kan ik niet goed zien wie er nu wint maar ik hoor de omroeper zeggen dat Wiebes de sprint gewonnen heeft voor Kirsten Wild, Lucinda Brand, Amy Pieters en Elisa Balsamo. Ondanks dat er een aantal mensen naar voren zijn gaan hangen over het hek zijn mijn sprintfoto’s toch aardig gelukt. Dat is dan weer het nadeel als je geen fotograafpas hebt. Fotografen hebben een mooi gereserveerd plekje op de baan zelf. Misschien volgend jaar toch maar eens proberen om dat aan te vragen. Ik loop wat verderop om nog wat foto’s te maken van de rensters die zich bij hun teamgenoten verzameld hebben. Daarna is het terug naar het podium waar het nu wel erg druk is. De huldigingen gaan daar nu plaatsvinden. Door haar winst in deze etappe en de daarbij verkregen seconden aan bonificatie doet Lorena Wiebes prima zaken. Zij mag als eerste op het podium komen om de trui voor de etappezege aan te trekken. Als wielrenster met de meeste inzet mag vandaag Quinty Ton zich melden en zij krijgt de daarbij horende rode trui om zich heen. Dan krijgt Lorena Wiebes ook nog de groene trui vanwege het leiden van het puntenklassement én de witte trui omdat ze ook de beste jongeling is. Kirsten Wild krijgt de blauwe trui aangemeten vanwege het meeste aantal punten in de tussensprint. Niet verwonderlijk, ze is een meervoudig Europees- en Wereldkampioen op de baan dus sprinten kan zij wel. Ze krijgt ook de bolletjestrui omdat ze het bergklassement aanvoert. Eigenlijk is het best wel grappig, een sprintster die hier het bergklassement aanvoert. Kirsten Wild kan er zelf ook wel om lachen. Tot slot krijgt Wiebes ook nog de oranje trui omdat ze de leiding van Annemiek van Vleuten overneemt in het algemeen klassement van deze Boels Ladies Tour. Een mooie dag voor haar én het Parkhotel Valkenburg team. Tot slot maak ik nog wat foto’s bij interviews en loop ik terug naar de auto om naar huis te gaan. Daarbij loop ik ook langs mensen die de hekken alweer aan het afbreken zijn, politieagenten die weer terug naar hun basis rijden, verkeersregelaars die terug keren in het centrum en de chauffeurs die hun voertuigen halen om alle spullen weer te vervoeren. Evenementen als deze hangen naast de officiële instanties ook af van een groot aantal betrokken vrijwilligers zonder wie dit nooit zou kunnen plaatsvinden. Als je dan ziet hoe het evenement verloopt kun je als organisatie alleen maar trots zijn dat je dit voor elkaar krijgt. Hulde dan ook aan de gemeente Gennep en alle medewerkers en vrijwilligers die op wat voor manier bij deze etappe van de Boels Ladies Tour betrokken zijn. De Boels Ladies Tour duurt nog tot en met zondag 8 september. Je kunt meer informatie, resultaten en nieuws vinden via het internetadres www.boelsladiestour.nlvan Organisator Boels Ladies Tour. Hier onder kun je in de fotogalerie kijken voor een impressie van deze 2e etappe in de Boels Ladies Tour in Gennep.