© Copyright 2011 tot heden - John Damen - Sport Motions - Alle rechten voorbehouden
Sport Motions 2019
Bikers’ Classics Francorchamps
Het
weekend
van
6
en
7
Juli
staat
voor
mij
in
het
teken
van
de
A-XOC
Bikers’
Classics
op
het
circuit
van
Spa
Francorchamps.
Voorheen
was
ik
jaarlijks
op
dit
evenement
te
vinden
toen
ik
nog
als
Motorsport
Motions
actief
was.
Nadat
ik
daarmee
eind
2014
stopte
kwam
ook
dit
evenement
te
vervallen.
Nu
ik
weer
met
Sport
Motions
bezig
ben
kwam
de
Bikers’
Classics
weer
in
zicht.
Voor
mij
is
deze
editie
zeker
interessant
want
ook
Johnny
Cecotto
kwam
naar
dit
weekend
om
met
Yamaha
te
rijden.
Via
Vincent
Franssen
van
organisator
DG
Sport
kreeg
ik
een
accreditatie
als
pers
waarvoor
ook
nog
via
deze
weg
hartelijk
dank.
Betekende
wel
dat
ik
voor
Sport
Motions
én
de
Official
Johnny
Cecotto
Fansite
verslag
zou
moeten
maken.
Zowel
de
tekstuele editing als de fotografie. Eigen keuze dus niet zeuren.
Op
zaterdag
vroeg
in
de
morgen
is
het
richting
Francorchamps
om
daar
eerst
mijn
persbescheiden
op
te
halen
bij
Hostellerie
le
Roannay
en
vervolgens
door
te
rijden
naar
het
circuit.
Zoals
altijd
prima
georganiseerd.
Parkeren
op
het
circuit
in
de
VIP
parking
en
als
pers
gehuisvest
in
het
nieuwe
pitsgedeelte
van
het
circuit.
Terwijl
ik
naar
het
paddock
loop
komen
links
en
rechts
al
wat
motoren
langs
mij
voorbij
vliegen.
De
zon
schijnt
al
volop
en
er
loopt
aardig
wat
publiek
rond.
Die
liefhebbers
krijgen
dit
weekend
een
afwisselend
programma
voorgeschoteld.
Naast
de
GP
parades
met
oude
motoren
en
coureurs
uit
de
jaren
70
en
80
zijn
er
sessies
op
het
circuit
voor
de
“gewone
mens”
die
in
het
bezit
is
van
een
oude
motor.
Zij
mogen
dit
weekend
4
keer
over
het
circuit
van
Francorchamps
razen.
Dat
is
ook
wel
bijzonder
om
te
doen
lijkt
mij.
Daarnaast
zijn
er
ook
een
aantal
races
met
“Classic
Bikes”
en
op
de
zaterdagavond
is
er
nog
de
4-uurs
Endurance
race.
Er
zijn
ook
trailmotoren,
stands
op
het
binnenterrein,
een
Lifestyle
Village
met
exposanten
en
een
FN
tentoonstelling
in
de
Salon
met
zeer
oude
motoren.
Tussendoor
zijn
er
voor
de
fans
ook
nog
handtekeningsessies
met
de
beroemde
coureurs
van
weleer.
Om
de
boel
muzikaal
op
te
luisteren
is
er
ook
nog
een
concert
op
zaterdagavond
van
AC/DC
coverband
Machine
Gun
die
de
strijd
aan
gaan
met
het
geluid
van
de
motoren
van
de
4-uurs
race.
Dat
zal
flink
wat
decibels
opleveren.
Mijn
visie
zal
tijdens
dit
weekend
grotendeels
gericht
zijn
op
de
motoren
en
coureurs
van
de
GP
Parades.
Deze
zaterdag
probeer
ik
zoveel
mogelijk
van
alles
mee
te
krijgen
voor
Sport
Motions.
Op
zondag
zal
ik
mezelf
wat
meer
richten
op
Johnny
Cecotto
en
het
Yamaha
team
van
Hubert
Rigal.
Nadat
ik
eerst
door
de
pits
gelopen
ben
langs
de
uitgestalde
motoren
kom
ik
op
het
einde
bij
de
laatste
2
boxen.
Daar
staan
de
motoren
uitgestald
van
het
Yamaha
Historic
Racing
Team
van
Hubert
Rigal.
Hiervoor
zullen
Rigal,
Johnny
Cecotto,
Steve
Baker
en
Christian
Sarron
in
actie
komen.
Prachtige
machines
staan
hier
te
pronken.
Een
4-tal
Yamaha
OW31
750cc
staan
hier
ten
toon
en
doet
je
weer
denken
dat
je
in
de
70-er
jaren
terug
bent
gekomen.
Machtig
mooi
om
te
zien.
En
de
nummer
4
machine
heeft
voor
mij
vanzelfsprekend
heel
veel
waarde.
De
machine
van
Cecotto
waar
hij
in
1978
wereldkampioen
werd.
Weliswaar
is
dit
een
nagebouwde
replica
maar
dat
doet
niet
af
aan
het
gevoel
ik
er
bij
krijg.
De
tijd
van
het
Yamaha
Classic
Racing
Team
van
Ferry
Brouwer
doet
zich
weer
heel
even
herleven
in
mijn
gedachte.
In
de
pitbox
zie
ik
Cecotto
die
mij
meteen
verwelkomt.
Ook
Sarron
en
Baker
verschijnen
even
later
en
ik
schud
ook
hen
de
hand.
Ze
hebben
mij
al
vaker
gezien
dus
ik
wordt
voortaan
herkend.
Mijn
camera’s
hebben
nu
al
regelmatig
geklikt.
Ik
moet
mezelf
inhouden
om
niet
steeds
weer
af
te
drukken.
Zoveel
moois
om
te
zien.
Ik
besluit
daarna
om
langs
de
baan
te
gaan
om
daar
wat
foto’s
te
schieten
van
de
zijspannen
en
de
warm
up
van
de
4-uurs
race
motoren.
De
zijspannen
blijven
ook
altijd
mooi
om
te
zien.
Mijn
waardering
blijft
ook
voor
die
coureurs
altijd
bestaan,
zeker
voor
de
bakkenisten.
Je
moet
het
maar
durven.
Vasthoudend
aan
een
paar
beugels
helemaal
uit
die
bak
hangen
en
over
het
asfalt
schuren.
Respect
hoor.
Om
11.35
uur
is
het
tijd
voor
de
eerste
GP
Parade.
Hierin
komen
Cecotto,
Baker,
Sarron
en
Rigal
in
actie.
Ik
ben
op
tijd
terug
in
de
pitbox
van
Yamaha
om
de
coureurs
in
volle
uitrusting
te
zien
zitten,
wachtend
op
het
moment
dat
ze
op
hun
motoren
kunnen
gaan
stappen.
Dit
onder
grote
publieke
belangstelling.
Iedereen
wil
een
foto
van
hun
held
van
vroeger,
er
mee
op
de
foto
of
even
toespreken.
Op
het
moment
dat
ze
op
hun
motoren
gaan
zitten
is
het
bomvol
met
publiek.
Het
maakt
het
vrijwel
onmogelijk
om
als
fotograaf
nog
goede
foto’s
te
maken.
Ik
moet
me
werkelijk
door
mensen
heen
drukken
om
op
het
laatste
moment
nog
een
paar
goede
foto’s
te
kunnen
schieten.
Nadat
ze
weg
zijn
gereden
haast
ik
me
naar
de
Bus
Stop
chicane.
De
coureurs
zijn
dan
al
een
keer
voorbij
gereden.
Op
het
moment
dat
ik
er
hijgend
arriveer
komen
ze
voor
de
tweede
keer
aanrijden.
Sarron
is
het
eerst,
vlak
daarna
gevolgd
door
Rigal
en
Baker
die
daarna
omkijkt.
In
mijn
idee
kijkt
hij
waar
Cecotto
blijft.
Die
komt
samen
met
een
paar
anderen
aanrijden.
Voordat
hij
het
rechte
stuk
opdraait
buigt
hij
rechtsaf
de
pitstraat
in.
Zijn
sessie
is
voorbij
en
ik
heb
dus
niet
eens
een
actiefoto
van
hem
kunnen
maken.
Terwijl
de
iets
minder
snelle
goden
voorbij
komen
is
ook
Baker
niet
meer
te
zien.
Ik
blijf
op
mijn
positie
om
ook
de
2e
GP
Parade
van
hieruit
te
fotograferen.
De
bekendste
rijder
hier
is
Mick
Grant
op
Suzuki.
Daarna
ga
ik
terug
om
vervolgens
in
de
Yamaha
truck
even
te
praten
met
Cecotto,
Baker
en
Sarron.
Cecotto
is
gestopt
vanwege
een
gladde
band,
hij
is
2
maal
bijna
onderuit
gegleden.
Baker
heeft
een
vastloper
gekregen.
Zo
zie
je,
ook
met
deze
machines
is
het
oppassen
net
als
vroeger.
Sarron
rijdt
zoals
altijd
gewoon
stevig
door.
Ik
herinner
me
nog
dat
hij
in
Dijon
destijds
nog
gecrasht
is
tijdens
de
demo
bij
de
Coupes
Moto
Légendes.
Maar
ook
hij
vind
deze
banden
slecht
en
zegt
zelfs
dat
gewone
banden
nog
meer
grip
hebben
dan
deze.
Om
13.00
uur
volg
ik
de
handtekeningsessie.
Het
is
bijna
onvoorstelbaar
hoeveel
mensen
er
staan
te
wachten
om
hier
een
handtekening
van
deze
wereldkampioenen
te
krijgen.
Het
lijken
de
jaren
70
wel
weer.
De
posters
raken
dan
ook
compleet
op.
Veel
mensen
brengen
hun
eigen
foto’s,
posters,
shirts
en
helmen
mee
om
te
laten
signeren.
Het
zal
binnenkort
vrees
ik
weer
hoogtij
zijn
met
aanbiedingen
op
eBay,
een
veilingwebsite.
Omdat
er
vandaag
verder
geen
activiteiten
meer
zijn
voor
de
GP
Parade
coureurs
neem
ik
al
afscheid
van
Cecotto
en
Baker.
Morgen
zal
ik
me
verder
met
hen
bezig
houden
maar
voor
vandaag
ga
ik
verder
met
het
overige
programma.
Ik
pik
nog
een
aantal
races
mee
en
neem
een
kijkje
in
de
Lifestyle
Village,
de
Salon
met
FN
tentoonstelling
en
de
kraampjes
met
onderdelen,
shirts
en
andere
memorabilia.
Omdat
ik
morgen
samen
met
mijn
broer
naar
de
Bikers’
Classics
kom
moet
ik
vandaag
weer
naar
huis
rijden.
Ik
besluit
dan
ook
om
tegen
16.00
uur
weer
naar
Tilburg
te
rijden
zodat
ik
een
beetje
redelijk
op
tijd
thuis
ben.
Zondagochtend
is
het
weer
vroeg
op
pad.
Ik
mis
hierdoor
wel
het
concert
en
4-uurs
race
van
vanavond.
Die
4-uurs
race
krijg
ik
echter
zelf
aangezien
in
Nederland
een
vrachtwagen
in
brand
staat
op
de
A2
en
de
snelweg
geheel
afgesloten
is.
In
plaats
van
1
uur
en
45
minuten
ben
ik
ruim
3
en
een
half
uur
onderweg
en
ik
behaal
uiteindelijk
enigszins vermoeid de finish in Tilburg.
Zondagmorgen
pik
ik
eerst
mijn
broer
Ad
op
en
rijd
weer
richting
Francorchamps.
Johnny
Cecotto
heeft
toegang
voor
mijn
broer
geregeld
dus
die
gaat
vandaag
ook
op
plekken
komen
waar
hij
nog
nooit
geweest
is.
En
ook
hij
gaat
coureurs
ontmoeten
die
hij
vroeger
alleen
van
afstand
kon
aanschouwen.
Op
het
circuit
aangekomen
nemen
we
eerst
samen
een
kijkje
bij
de
lange
rij
motoren
die
in
de
pits
staan
opgesteld.
Yamaha,
Suzuki,
Kawasaki,
Honda,
MV
Agusta,
Triumph,
Kreidler
en
nog
veel
meer
merken
komen
voorbij.
Ik
kom
Ferry
Brouwer
tegen
en
het
is
heel
leuk
om
hem
weer
eens
te
ontmoeten
en
een
praatje
te
maken.
Hij
gaat
met
veel
mensen
in
gesprek
want
hij
is
nog
steeds
erg
bekend
vanwege
zijn
Yamaha
Classic
Racing
Team
dat
altijd
veel
publiek
trok
bij
dit
soort
evenementen.
Helaas
kwam
daar
eind
2013
een
eind
aan.
Eerlijk
gezegd
vind
ik
het
nog
altijd
een
groot
gemis.
Maar
Ferry
geniet
nu
van
het
leven
en
dat
is
zeer
zeker
belangrijker
dan
wat
dan
ook.
Ik
stel
mijn
broer
voor
aan
Johnny
Cecotto.
Hij
vind
het
toch
wel
bijzonder
om
deze
coureurs
nu
zo
van
dichtbij
te
zien.
Cecotto,
Baker
en
Sarron,
het
zijn
ook
voor
mijn
broer
grootheden
van
destijds.
Hoewel
dat
niet
letterlijk
op
gaat
voor
Baker
en
Cecotto
want
dat
zijn
best
wel
kleine
mannetjes.
Ik
vind
het
ook
mooi
dat
ik
mijn
broer
hierin
kan
betrekken,
dat
geeft
mij
ook
weer
een
goed
gevoel.
De
eerste
sessie
van
de
GP
Parade
staat
al
te
gebeuren.
Ik
ga
daarom
wederom
naar
de
chicane,
dit
keer
voordat
ze
van
start
gaan.
Dan
kom
ik
er
tenminste
op
tijd
aan.
Ik
ben
er
ruim
op
tijd
en
kan
dit
keer
de
nodige
foto’s
schieten
van
deze
sessie.
Ik
neem
ook
een
paar
rondjes
mee
van
de
2e
GP
Parade
en
ga
daarna
terug
naar
de
paddock.
Van
daaruit
neem
ik
mijn
broer
weer
even
op
sleeptouw
naar
het
nieuwere
pitgedeelte
waar
de
Formule
1
altijd
verblijft.
Daar
staan
nu
natuurlijk
ook
motoren
maar
het
geeft
wel
een
goede
indruk
van
hoe
groot
het
daar
is.
We
nemen
ook
een
kijkje
aan
de
pitmuur
vlak
voor
La
Source.
In
die
bocht
kan
ik
hem
vanzelfsprekend
niet
laten
komen
maar
hij
heeft
nu
plekken
gezien
waar
je
normaal
nooit
zou
kunnen
komen.
In
Lifestyle
Village
is
inmiddels
de
2e
handtekeningsessie
bezig
als
we
daar
aan
komen.
Het
is
nog
steeds
behoorlijk
druk
met
publiek
en
Cecotto,
Sarron,
Baker,
Webb,
Mertens
en
Fastré
hebben
weer
genoeg
te
ondertekenen.
Talloze
zelf
meegebrachte
foto’s,
posters
en
litho’s
komen
voorbij.
De
middenpagina
van
het
programmablad
is
speciaal
ontworpen
met
foto’s
van
deze
coureurs
om
te
laten
signeren.
Zoals
eerder
gezegd
verwacht
ik
dat
er
binnenkort
het
nodige
aangeboden
wordt
op
verschillende
verkoopsites.
Zolang
er
maar
niet
gehandeld
wordt
met
foto’s
die
van
mij
zelf
zijn.
Dan
reageer
ik
daar
wel
op.
Dit
“werk”
kost
me
meer
tijd,
energie
en
geld
dan
menig
denkt.
Verder
met
de
orde
van
de
dag.
We
bezoeken
hierna
de
exposanten
in
de
Lifestyle
Village
en
de
tentoonstelling
in
de
Salon
bij
l’Eau
Rouge.
Er
zijn
daar
ten
opzichte
van
gisteren
wat
motoren
bijgeplaatst
zoals
een
replica
MotoGP
Ducati
#69
van
Nicky
Hayden.
We
gaan
daarna
boven
de
pitboxen
staan
van
waaruit
je
een
mooi
zicht
hebt
op
alle
motoren
die
in
één
lijn
opgesteld
staan
door
de
pits
heen.
Nadat
de
laatste
serie
vrij
rijden
op
het
circuit
voorbij
is
breekt
dan
de
tijd
aan
voor
de
2e
GP
Parade
van
deze
dag.
Dat
is
ook
meteen
de
laatste
van
het
weekend.
Het
meeste
publiek
verzameld
zich
zoals
iedere
keer
bij
de
pitboxen
van
Yamaha.
Cecotto
is
toch
wel
dé
publiekstrekker
en
staat
het
meeste
in
de
belangstelling.
Ook
Baker
en
Sarron
zijn
nog
erg
gewild
bij
het
publiek.
De
coureurs
vertrekken
vanuit
de
pits
naar
de
grid
waar
een
startopstelling
ingenomen
wordt.
Achter
de
4
Yamaha
jongens
staat
Nederlander
Frits
Besemer
met
zijn
blauw-witte
Suzuki
TR
750.
Ook
een
zeer
herkenbaar
design
uit
de
70-er
jaren
waarmee
destijds
onder
andere
ook
Wil
Hartog
en
Marcel
Ankoné
nog
reden.
Terwijl
mijn
broer
bovenop
de
pitbox
staat
richt
ik
mijn
ogen
nu
op
de
grid
naar
voren.
Aan
het
einde
van
het
rechte
stuk
glooit
de
bocht
l’Eau
Rouge
over
in
de
omhooglopende
Raidillon.
Ik
heb
hier
al
meerdere
malen
gestaan
maar
het
blijft
een
magistraal
uitzicht.
Wat
is
het
toch
een
prachtig
circuit,
dit
Spa
Francorchamps.
Vlak
voordat
het
startsein
gegeven
wordt
haast
ik
me
rennend
naar
de
binnenkant
van
het
circuit
om
bij
de
haarspeldbocht
van
La
Source
te
komen.
Het
is
een
stuk
verder
dan
je
zou
denken.
Zeker
met
een
aantal
kilo’s
aan
apparatuur
aan
en
om
je
lijf.
Hijgend
en
zwetend
kom
ik
er
gelukkig
op
tijd
aan.
Even
later
arriveert
er
ook
nog
een
andere
jongeman
met
een
kleine
videocamera
in
de
hand.
Ook
hij
staat
flink
te
hijgen.
Ik
voel
me
ineens
een
stuk
beter
want
ik
ben
minstens
2
keer
zo
oud
als
deze
jongen
dus
zo
slecht
is
mijn
conditie
nog
niet.
Geen
tijd
om
daar
verder
bij
stil
te
staan
want
de
GP
Parade
is
in
aantocht.
Je
hoort
ze
ook
hier
via
de
chicane
het
rechte
stuk
op
komen
richting
deze
befaamde
La
Source
bocht.
Het
hekwerk
is
echter
veel
veranderd
en
staat
veel
verder
naar
de
bocht
toe.
Het
zal
wel
te
maken
hebben
met
de
veiligheid
bij
de
Formule
1
maar
het
maakt
het
werk
er
voor
een
fotograaf
niet
echt
makkelijker
op.
Je
ziet
ze
veel
later
aankomen
in
je
vizier
en
moet
dan
snel
te
werk
gaan
om
er
fatsoenlijke
foto’s
te
kunnen
maken.
En
zeker
om
ze
dan
scherp
te
krijgen.
Vanaf
3
verschillende
posities
probeer
ik
er
de
nodige
foto’s
te
schieten.
Die
vanuit
het
midden
zijn
de
moeilijkste.
De
coureur
zit
dan
recht
onder
je
en
je
moet
echt
snel
en
handvast
“pannen”
(meetrekken
van
de
camera)
om
ze
in
beeld
te
hebben
en
houden.
Maar
ik
heb
het
gevoel
dat
het
vrij
aardig
gelukt
is.
Cecotto
komt
na
3
ronden
naar
binnen.
Steve
Baker
rijdt
de
hele
dag
al
op
de
500cc
Yamaha
#7
vanwege
de
vastloper
gisteren
met
zijn
OW31
750cc
machine.
Maar
ook
met
deze
motor
gaat
hij
nog
altijd
flink
tekeer.
En
dat
terwijl
Cecotto
van
tevoren
nog
tegen
hem
zei:
“Take
it
easy
Steve”.
Het
heeft
dus
niet
geholpen.
Het
is
echter
wel
prachtig
om
te
zien
hoe
fanatiek
zo’n
coureur
ondanks
zijn
leeftijd
ook
nu
nog
steeds
is.
Ik
loop
terug
naar
de
pits
en
maak
nog
wat
foto’s
van
de
coureurs
van
de
2e
GP
Parade.
Mick
Grant
zet
even
grote
ogen
op
als
hij
ziet
dat
ik
hem
in
beeld
heb.
Dat
is
het
leuke
van
zo’n
evenement.
Je
komt
erg
dichtbij
en
hebt
echt
contact
met
de
coureurs.
Ik
kijk
samen
met
mijn
broer
Ad
langs
de
pitmuur
op
het
rechte
stuk
naar
de
GP
Parade.
Het
is
erg
indrukwekkend
hoe
hard
deze
coureurs
hier
langs
vliegen
richting
l’Eau
Rouge.
Niet
alleen
voor
Ad
want
je
ziet
ook
andere
mensen
met
grote
ogen
en
open
mond
elkaar
ongeloofwaardig
aankijken.
Mooi
om
te
zien
dat
zoveel
mensen
nog
altijd
genieten
van
deze
Classic
evenementen.
Terwijl
het
publiek
nog
geniet
van
een
aantal
classic
races
nemen
wij
afscheid
bij
het
Yamaha
Historic
Racing
Team.
Daar
zitten
ze
allemaal
in
een
afgesloten
truck
naar
de
MotoGP
race
op
de
Sachsenring
te
kijken.
Het
blijven
natuurlijk
motorsportfanaten
die
oude
coureurs.
Nadat
ik
bij
de
organisatie
mijn
mediahesje
heb
ingeleverd
rijden
we
weer
richting
Tilburg.
Met
een
tevreden
gevoel
terug
naar
huis.
Het
was
weer
mooi
om
mee
te
maken.
Veel
mooie
oude
racemotoren,
bekende
coureurs,
mooi
weer,
veel
publiek
en
een
prachtig
circuit.
Wat
wil
een
liefhebber
van motorsport ten tijde van het Continental Circus nog meer? Ik zeg “een geslaagde A-XOC Bikers’ Classics”!