© Copyright 2011 tot heden - John Damen - Sport Motions - Alle rechten voorbehouden

Sport Motions 2019

Bikers’ Classics Francorchamps Het   weekend   van   6   en   7   Juli   staat   voor   mij   in   het   teken   van   de   A-XOC Bikers’   Classics   op   het   circuit   van   Spa   Francorchamps.   Voorheen   was ik   jaarlijks   op   dit   evenement   te   vinden   toen   ik   nog   als   Motorsport Motions   actief   was.   Nadat   ik   daarmee   eind   2014   stopte   kwam   ook dit   evenement   te   vervallen.   Nu   ik   weer   met   Sport   Motions   bezig   ben kwam   de   Bikers’   Classics   weer   in   zicht.   Voor   mij   is   deze   editie   zeker interessant   want   ook   Johnny   Cecotto   kwam   naar   dit   weekend   om met    Yamaha    te    rijden.    Via    Vincent    Franssen    van    organisator    DG Sport   kreeg   ik   een   accreditatie   als   pers   waarvoor   ook   nog   via   deze weg   hartelijk   dank.   Betekende   wel   dat   ik   voor   Sport   Motions   én   de Official   Johnny   Cecotto   Fansite   verslag   zou   moeten   maken.   Zowel   de tekstuele editing als de fotografie. Eigen keuze dus niet zeuren. Op    zaterdag    vroeg    in    de    morgen    is    het    richting    Francorchamps    om    daar    eerst    mijn persbescheiden   op   te   halen   bij   Hostellerie   le   Roannay   en   vervolgens   door   te   rijden   naar   het circuit.   Zoals   altijd   prima   georganiseerd.   Parkeren   op   het   circuit   in   de   VIP   parking   en   als   pers gehuisvest   in   het   nieuwe   pitsgedeelte   van   het   circuit.   Terwijl   ik   naar   het   paddock   loop   komen links   en   rechts   al   wat   motoren   langs   mij   voorbij   vliegen.   De   zon   schijnt   al   volop   en   er   loopt     aardig   wat   publiek   rond.   Die   liefhebbers   krijgen   dit   weekend   een   afwisselend   programma voorgeschoteld.   Naast   de   GP   parades   met   oude   motoren   en   coureurs   uit   de   jaren   70   en   80 zijn   er   sessies   op   het   circuit   voor   de   “gewone   mens”   die   in   het   bezit   is   van   een   oude   motor.   Zij mogen   dit   weekend   4   keer   over   het   circuit   van   Francorchamps   razen.   Dat   is   ook   wel   bijzonder om   te   doen   lijkt   mij.   Daarnaast   zijn   er   ook   een   aantal   races   met   “Classic   Bikes”   en   op   de zaterdagavond   is   er   nog   de   4-uurs   Endurance   race.   Er   zijn   ook   trailmotoren,   stands   op   het binnenterrein,   een   Lifestyle   Village   met   exposanten   en   een   FN   tentoonstelling   in   de   Salon   met zeer   oude   motoren.   Tussendoor   zijn   er   voor   de   fans   ook   nog   handtekeningsessies   met   de beroemde   coureurs   van   weleer.   Om   de   boel   muzikaal   op   te   luisteren   is   er   ook   nog   een concert   op   zaterdagavond   van   AC/DC   coverband   Machine   Gun   die   de   strijd   aan   gaan   met   het geluid   van   de   motoren   van   de   4-uurs   race.   Dat   zal   flink   wat   decibels   opleveren.   Mijn   visie   zal tijdens   dit   weekend   grotendeels   gericht   zijn   op   de   motoren   en   coureurs   van   de   GP   Parades. Deze   zaterdag   probeer   ik   zoveel   mogelijk   van   alles   mee   te   krijgen   voor   Sport   Motions.   Op zondag   zal   ik   mezelf   wat   meer   richten   op   Johnny   Cecotto   en   het   Yamaha   team   van   Hubert   Rigal.   Nadat   ik   eerst   door   de   pits   gelopen   ben   langs   de uitgestalde   motoren   kom   ik   op   het   einde   bij   de   laatste   2   boxen.   Daar   staan   de   motoren   uitgestald   van   het   Yamaha   Historic   Racing   Team   van   Hubert Rigal.   Hiervoor   zullen   Rigal,   Johnny   Cecotto,   Steve   Baker   en   Christian   Sarron   in   actie   komen.   Prachtige   machines   staan   hier   te   pronken.   Een   4-tal Yamaha   OW31   750cc   staan   hier   ten   toon   en   doet   je   weer   denken   dat   je   in   de   70-er   jaren   terug   bent   gekomen.   Machtig   mooi   om   te   zien.   En   de nummer   4   machine   heeft   voor   mij   vanzelfsprekend   heel   veel   waarde.   De   machine   van   Cecotto   waar   hij   in   1978   wereldkampioen   werd.   Weliswaar   is dit   een   nagebouwde   replica   maar   dat   doet   niet   af   aan   het   gevoel   ik   er   bij krijg.   De   tijd   van   het   Yamaha   Classic   Racing   Team   van   Ferry   Brouwer   doet zich   weer   heel   even   herleven   in   mijn   gedachte.   In   de   pitbox   zie   ik   Cecotto die   mij   meteen   verwelkomt.   Ook   Sarron   en   Baker   verschijnen   even   later en   ik   schud   ook   hen   de   hand.   Ze   hebben   mij   al   vaker   gezien   dus   ik   wordt voortaan   herkend.   Mijn   camera’s   hebben   nu   al   regelmatig   geklikt.   Ik   moet mezelf   inhouden   om   niet   steeds   weer   af   te   drukken.   Zoveel   moois   om   te zien.   Ik   besluit   daarna   om   langs   de   baan   te   gaan   om   daar   wat   foto’s   te schieten   van   de   zijspannen   en   de   warm   up   van   de   4-uurs   race   motoren. De   zijspannen   blijven   ook   altijd   mooi   om   te   zien.   Mijn   waardering   blijft ook   voor   die   coureurs   altijd   bestaan,   zeker   voor   de   bakkenisten.   Je   moet het   maar   durven.   Vasthoudend   aan   een   paar   beugels   helemaal   uit   die bak   hangen   en   over   het   asfalt   schuren.   Respect   hoor.   Om   11.35   uur   is het   tijd   voor   de   eerste   GP   Parade.   Hierin   komen   Cecotto,   Baker,   Sarron en   Rigal   in   actie.   Ik   ben   op   tijd   terug   in   de   pitbox   van   Yamaha   om   de coureurs   in   volle   uitrusting   te   zien   zitten,   wachtend   op   het   moment   dat ze    op    hun    motoren    kunnen    gaan    stappen.    Dit    onder    grote    publieke belangstelling.   Iedereen   wil   een   foto   van   hun   held   van   vroeger,   er   mee op   de   foto   of   even   toespreken.   Op   het   moment   dat   ze   op   hun   motoren gaan   zitten   is   het   bomvol   met   publiek.   Het   maakt   het   vrijwel   onmogelijk om   als   fotograaf   nog   goede   foto’s   te   maken.   Ik   moet   me   werkelijk   door mensen   heen   drukken   om   op   het   laatste   moment   nog   een   paar   goede foto’s   te   kunnen   schieten.   Nadat   ze   weg   zijn   gereden   haast   ik   me   naar   de Bus   Stop   chicane.   De   coureurs   zijn   dan   al   een   keer   voorbij   gereden.   Op het   moment   dat   ik   er   hijgend   arriveer   komen   ze   voor   de   tweede   keer aanrijden.   Sarron   is   het   eerst,   vlak   daarna   gevolgd   door   Rigal   en   Baker die   daarna   omkijkt.   In   mijn   idee   kijkt   hij   waar   Cecotto   blijft.   Die   komt   samen   met   een   paar   anderen   aanrijden.   Voordat   hij   het   rechte   stuk   opdraait buigt   hij   rechtsaf   de   pitstraat   in.   Zijn   sessie   is   voorbij   en   ik   heb   dus   niet   eens   een   actiefoto   van   hem   kunnen   maken.   Terwijl   de   iets   minder   snelle goden   voorbij   komen   is   ook   Baker   niet   meer   te   zien.   Ik   blijf   op   mijn   positie   om   ook   de   2e   GP   Parade   van   hieruit   te   fotograferen.   De   bekendste   rijder hier   is   Mick   Grant   op   Suzuki.   Daarna   ga   ik   terug   om   vervolgens   in   de   Yamaha   truck   even   te   praten   met   Cecotto,   Baker   en   Sarron.   Cecotto   is   gestopt vanwege   een   gladde   band,   hij   is   2   maal   bijna   onderuit   gegleden.   Baker   heeft   een   vastloper   gekregen.   Zo   zie   je,   ook   met   deze   machines   is   het oppassen   net   als   vroeger.   Sarron   rijdt   zoals   altijd   gewoon   stevig   door.   Ik   herinner   me   nog   dat   hij   in   Dijon   destijds   nog   gecrasht   is   tijdens   de   demo bij   de   Coupes   Moto   Légendes.   Maar   ook   hij   vind   deze   banden   slecht   en   zegt   zelfs   dat   gewone   banden   nog   meer   grip   hebben   dan   deze.   Om   13.00 uur    volg    ik    de    handtekeningsessie.    Het    is    bijna    onvoorstelbaar    hoeveel    mensen    er    staan    te    wachten    om    hier    een    handtekening    van    deze wereldkampioenen   te   krijgen.   Het   lijken   de   jaren   70   wel   weer.   De   posters   raken   dan   ook   compleet   op.   Veel   mensen   brengen   hun   eigen   foto’s, posters,   shirts   en   helmen   mee   om   te   laten   signeren.   Het   zal   binnenkort   vrees   ik   weer   hoogtij   zijn   met   aanbiedingen   op   eBay,   een   veilingwebsite. Omdat   er   vandaag   verder   geen   activiteiten   meer   zijn   voor   de   GP   Parade   coureurs   neem   ik   al   afscheid   van   Cecotto   en   Baker.   Morgen   zal   ik   me verder   met   hen   bezig   houden   maar   voor   vandaag   ga   ik   verder   met   het overige   programma.   Ik   pik   nog   een   aantal   races   mee   en   neem   een kijkje   in   de   Lifestyle   Village,   de   Salon   met   FN   tentoonstelling   en   de kraampjes   met   onderdelen,   shirts   en   andere   memorabilia.   Omdat   ik morgen   samen   met   mijn   broer   naar   de   Bikers’   Classics   kom   moet   ik vandaag   weer   naar   huis   rijden.   Ik   besluit   dan   ook   om   tegen   16.00   uur weer   naar   Tilburg   te   rijden   zodat   ik   een   beetje   redelijk   op   tijd   thuis   ben. Zondagochtend    is    het    weer    vroeg    op    pad.    Ik    mis    hierdoor    wel    het concert   en   4-uurs   race   van   vanavond.   Die   4-uurs   race   krijg   ik   echter zelf   aangezien   in   Nederland   een   vrachtwagen   in   brand   staat   op   de   A2 en   de   snelweg   geheel   afgesloten   is.   In   plaats   van   1   uur   en   45   minuten ben    ik    ruim    3    en    een    half    uur    onderweg    en    ik    behaal    uiteindelijk enigszins vermoeid de finish in Tilburg. Zondagmorgen   pik   ik   eerst   mijn   broer   Ad   op   en   rijd   weer   richting   Francorchamps.   Johnny   Cecotto   heeft   toegang   voor   mijn   broer   geregeld   dus   die gaat   vandaag   ook   op   plekken   komen   waar   hij   nog   nooit   geweest   is.   En   ook   hij   gaat   coureurs   ontmoeten   die   hij   vroeger   alleen   van   afstand   kon aanschouwen.   Op   het   circuit   aangekomen   nemen   we   eerst   samen   een kijkje   bij   de   lange   rij   motoren   die   in   de   pits   staan   opgesteld.   Yamaha, Suzuki,   Kawasaki,   Honda,   MV   Agusta,   Triumph,   Kreidler   en   nog   veel   meer merken   komen   voorbij.   Ik   kom   Ferry   Brouwer   tegen   en   het   is   heel   leuk om   hem   weer   eens   te   ontmoeten   en   een   praatje   te   maken.   Hij   gaat   met veel   mensen   in   gesprek   want   hij   is   nog   steeds   erg   bekend   vanwege   zijn Yamaha    Classic    Racing    Team    dat    altijd    veel    publiek    trok    bij    dit    soort evenementen.   Helaas   kwam   daar   eind   2013   een   eind   aan.   Eerlijk   gezegd vind   ik   het   nog   altijd   een   groot   gemis.   Maar   Ferry   geniet   nu   van   het   leven en   dat   is   zeer   zeker   belangrijker   dan   wat   dan   ook.   Ik   stel   mijn   broer   voor aan   Johnny   Cecotto.   Hij   vind   het   toch   wel   bijzonder   om   deze   coureurs   nu zo   van   dichtbij   te   zien.   Cecotto,   Baker   en   Sarron,   het   zijn   ook   voor   mijn broer   grootheden   van   destijds.   Hoewel   dat   niet   letterlijk   op   gaat   voor Baker   en   Cecotto   want   dat   zijn   best   wel   kleine   mannetjes.   Ik   vind   het   ook mooi   dat   ik   mijn   broer   hierin   kan   betrekken,   dat   geeft   mij   ook   weer   een   goed   gevoel.   De   eerste   sessie   van   de   GP   Parade   staat   al   te   gebeuren.   Ik   ga daarom   wederom   naar   de   chicane,   dit   keer   voordat   ze   van   start   gaan.   Dan   kom   ik   er   tenminste   op   tijd   aan.   Ik   ben   er   ruim   op   tijd   en   kan   dit   keer   de nodige   foto’s   schieten   van   deze   sessie.   Ik   neem   ook   een   paar   rondjes   mee   van   de   2e   GP   Parade   en   ga   daarna   terug   naar   de   paddock.   Van   daaruit neem   ik   mijn   broer   weer   even   op   sleeptouw   naar   het   nieuwere   pitgedeelte   waar   de   Formule   1   altijd   verblijft.   Daar   staan   nu   natuurlijk   ook   motoren maar   het   geeft   wel   een   goede   indruk   van   hoe   groot   het   daar   is.   We nemen   ook   een   kijkje   aan   de   pitmuur   vlak   voor   La   Source.   In   die   bocht kan   ik   hem   vanzelfsprekend   niet   laten   komen   maar   hij   heeft   nu   plekken gezien   waar   je   normaal   nooit   zou   kunnen   komen.   In   Lifestyle   Village   is inmiddels   de   2e   handtekeningsessie   bezig   als   we   daar   aan   komen.   Het   is nog   steeds   behoorlijk   druk   met   publiek   en   Cecotto,   Sarron,   Baker,   Webb, Mertens   en   Fastré   hebben   weer   genoeg   te   ondertekenen.   Talloze   zelf meegebrachte   foto’s,   posters   en   litho’s   komen   voorbij.   De   middenpagina van    het    programmablad    is    speciaal    ontworpen    met    foto’s    van    deze coureurs   om   te   laten   signeren.   Zoals   eerder   gezegd   verwacht   ik   dat   er binnenkort   het   nodige   aangeboden   wordt   op   verschillende   verkoopsites. Zolang   er   maar   niet   gehandeld   wordt   met   foto’s   die   van   mij   zelf   zijn.   Dan reageer   ik   daar   wel   op.   Dit   “werk”   kost   me   meer   tijd,   energie   en   geld   dan menig   denkt.   Verder   met   de   orde   van   de   dag.   We   bezoeken   hierna   de exposanten   in   de   Lifestyle   Village   en   de   tentoonstelling   in   de   Salon   bij   l’Eau   Rouge.   Er   zijn   daar   ten   opzichte   van   gisteren   wat   motoren   bijgeplaatst zoals   een   replica   MotoGP   Ducati   #69   van   Nicky   Hayden.   We   gaan   daarna   boven   de   pitboxen   staan   van   waaruit   je   een   mooi   zicht   hebt   op   alle motoren   die   in   één   lijn   opgesteld   staan   door   de   pits   heen.   Nadat   de   laatste   serie   vrij   rijden   op het   circuit   voorbij   is   breekt   dan   de   tijd   aan voor   de   2e   GP   Parade   van   deze   dag.   Dat   is ook   meteen   de   laatste   van   het   weekend. Het   meeste   publiek   verzameld   zich   zoals iedere   keer   bij   de   pitboxen   van   Yamaha.     Cecotto   is   toch   wel   dé   publiekstrekker   en staat   het   meeste   in   de   belangstelling.   Ook Baker   en   Sarron   zijn   nog   erg   gewild   bij   het publiek.   De   coureurs   vertrekken   vanuit   de pits   naar   de   grid   waar   een   startopstelling ingenomen    wordt.    Achter    de    4    Yamaha jongens   staat   Nederlander   Frits   Besemer met   zijn   blauw-witte   Suzuki   TR   750.   Ook een   zeer   herkenbaar   design   uit   de   70-er jaren   waarmee   destijds   onder   andere   ook Wil   Hartog   en   Marcel   Ankoné   nog   reden. Terwijl   mijn   broer   bovenop   de   pitbox   staat richt    ik    mijn    ogen nu   op   de   grid   naar voren.   Aan   het   einde   van   het   rechte   stuk   glooit   de   bocht   l’Eau   Rouge over   in   de   omhooglopende   Raidillon.   Ik   heb   hier   al   meerdere   malen gestaan   maar   het   blijft   een   magistraal   uitzicht.   Wat   is   het   toch   een prachtig    circuit,    dit    Spa    Francorchamps.    Vlak    voordat    het    startsein gegeven   wordt   haast   ik   me   rennend   naar   de   binnenkant   van   het   circuit om   bij   de   haarspeldbocht   van   La   Source   te   komen.   Het   is   een   stuk verder   dan   je   zou   denken.   Zeker   met   een   aantal   kilo’s   aan   apparatuur aan   en   om   je   lijf.   Hijgend   en   zwetend   kom   ik   er   gelukkig   op   tijd   aan. Even   later   arriveert   er   ook   nog   een   andere   jongeman   met   een   kleine videocamera   in   de   hand.   Ook   hij   staat   flink   te   hijgen.   Ik   voel   me   ineens een   stuk   beter   want   ik   ben   minstens   2   keer   zo   oud   als   deze   jongen   dus zo   slecht   is   mijn   conditie   nog   niet.   Geen   tijd   om   daar   verder   bij   stil   te staan   want   de   GP   Parade   is   in   aantocht.   Je   hoort   ze   ook   hier   via   de   chicane   het   rechte   stuk   op   komen   richting   deze   befaamde   La   Source   bocht.   Het hekwerk   is   echter   veel   veranderd   en   staat   veel   verder   naar   de   bocht   toe.   Het   zal   wel   te   maken   hebben   met   de   veiligheid   bij   de   Formule   1   maar   het maakt   het   werk   er   voor   een   fotograaf   niet   echt   makkelijker   op.   Je   ziet   ze   veel   later   aankomen   in   je   vizier   en   moet   dan   snel   te   werk   gaan   om   er fatsoenlijke   foto’s   te   kunnen   maken.   En   zeker   om   ze   dan   scherp   te   krijgen.   Vanaf   3   verschillende   posities   probeer   ik   er   de   nodige   foto’s   te   schieten. Die   vanuit   het   midden   zijn   de   moeilijkste.   De   coureur   zit   dan   recht   onder   je   en   je   moet   echt   snel   en   handvast   “pannen”   (meetrekken   van   de   camera) om   ze   in   beeld   te   hebben   en   houden.   Maar   ik   heb   het   gevoel   dat   het   vrij aardig   gelukt   is.   Cecotto   komt   na   3   ronden   naar   binnen.   Steve   Baker   rijdt de   hele   dag   al   op   de   500cc   Yamaha   #7   vanwege   de   vastloper   gisteren met   zijn   OW31   750cc   machine.   Maar   ook   met   deze   motor   gaat   hij   nog altijd   flink   tekeer.   En   dat   terwijl   Cecotto   van   tevoren   nog   tegen   hem   zei: “Take    it    easy    Steve”.    Het    heeft    dus    niet    geholpen.    Het    is    echter    wel prachtig   om   te   zien   hoe   fanatiek   zo’n   coureur   ondanks   zijn   leeftijd   ook nu   nog   steeds   is.   Ik   loop   terug   naar   de   pits   en   maak   nog   wat   foto’s   van de   coureurs   van   de   2e   GP   Parade.   Mick   Grant   zet   even   grote   ogen   op   als hij   ziet   dat   ik   hem   in   beeld   heb.   Dat   is   het   leuke   van   zo’n   evenement.   Je komt   erg   dichtbij   en   hebt   echt   contact   met   de   coureurs.   Ik   kijk   samen met   mijn   broer   Ad   langs   de   pitmuur   op   het   rechte   stuk   naar   de   GP Parade.   Het   is   erg   indrukwekkend   hoe   hard   deze   coureurs   hier   langs vliegen   richting   l’Eau   Rouge.   Niet   alleen   voor   Ad   want   je   ziet   ook   andere mensen   met   grote   ogen   en   open   mond   elkaar   ongeloofwaardig   aankijken.   Mooi   om   te   zien   dat   zoveel   mensen   nog   altijd   genieten   van   deze   Classic evenementen.   Terwijl   het   publiek   nog   geniet   van   een   aantal   classic   races   nemen   wij   afscheid   bij   het   Yamaha   Historic   Racing   Team.   Daar   zitten   ze allemaal   in   een   afgesloten   truck   naar   de   MotoGP   race   op   de   Sachsenring   te   kijken.   Het   blijven   natuurlijk   motorsportfanaten   die   oude   coureurs. Nadat   ik   bij   de   organisatie   mijn   mediahesje   heb   ingeleverd   rijden   we   weer   richting   Tilburg.   Met   een   tevreden   gevoel   terug   naar   huis.   Het   was   weer mooi   om   mee   te   maken.   Veel   mooie   oude   racemotoren,   bekende   coureurs,   mooi   weer,   veel   publiek   en   een   prachtig   circuit.   Wat   wil   een   liefhebber van motorsport ten tijde van het Continental Circus nog meer? Ik zeg “een geslaagde A-XOC Bikers’ Classics”!
Sport Motions